Ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου χρονολογείται στα τέλη του 16ου αιώνα με αρχές του 17ου αιώνα και αγιογραφήθηκε σε δύο φάσεις στα 1646 και 1649.
Ο ζωγράφος ήταν ανώνυμος ίσως από τη Δυτική Μακεδονία, ο οποίος αγιογράφησε και το παλαιό καθολικό της μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων και τον ναό της Αγίας Παρασκευής, στη Γούβα των Μεγάλων Βραγγιανών.
Στο ναό του Ιωάννου του Θεολόγου σώζεται κτητορική επιγραφή η οποία χρονολογεί και τον διάκοσμο και μας δίνει τις εξής πληροφορίες: Ότι εφημέριος της εκκλησίας ήταν ο Ιωάννης Λούτζος και η αγιογράφηση του ναού τοποθετείται στις 28 Αυγούστου του έτους 1646.
Το εικονογραφικό πρόγραμμα του ναού περιλαμβάνει ολόσωμους αγίους, παραστάσεις από τον θεομητρικό και χριστολογικό κύκλο καθώς και από τον κύκλο του βίου του επώνυμου αγίου του ναού. Όμως οι τοιχογραφίες του ανατολικού και του βόρειου τοίχου του ναού έχουν χαθεί.
Επίσης επιγραφή σώζεται και στον νότιο τοίχο του νάρθηκα του ναού η οποία είναι πιο λακωνική σε σχέση με αυτή του κυρίως ναού.
Η πληροφορία που μας δίνει είναι ότι ο νάρθηκας τελείωσε στις 8 Αυγούστου του 1649, δηλαδή τρία χρόνια αργότερα από αυτή του κυρίως ναού. Η μνήμη του ναού γιορτάζεται στις 26 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
Πηγή: Ιωάννης Σ. Βιταλιώτης “Το έργο του ανώνυμου «ζωγράφου του Αγίου Στεφάνου» Μετεώρων στα Μεγάλα Βραγγιανά των Αγράφων”