Ο Άγιος Δημήτριος βρίσκεται στο κέντρο της κάτω συνοικίας του Τροβάτου.
Χρονολογείται γύρω στο 1600.
Πρόκειται για έναν θολωτό κυρίως ναό με πλάγιους χώρους και ξυλόστεγο νάρθηκα.
Ανήκει στον τύπο «μονόκλιτο αθωνίτικο» ή στον τύπο της Μονής Αγ. Γεωργίου «Καραϊσκάκη».
Το ύψος του ναού είναι αρκετά μεγάλο και κορυφώνεται με χαμηλό τετράγωνο «οικίσκο» καλυμμένο με τετράριχτη στέγη.
Ο ναός φέρει στο εσωτερικό του ξυλόγλυπτο τέμπλο με τις τρεις τυπικές θύρες, έξι δεσποτικές εικόνες και πάνω από αυτές δυο σειρές μικρότερων εικόνων. Τα βημόθυρα του ναού περιέχουν και επιγραφή γραμμένη με χρυσά γράμματα η οποία δίνει σημαντικές πληροφορίες όπως: το όνομα του ζωγράφου, του εφημέριου ιερέα, του δωρητή και τα ονόματα των μελών της οικογένειάς του. Το τέμπλο χρονολογείται το 1611 σύμφωνα με την σωζόμενη επιγραφή.
Στο ναό βρίσκεται και μια μαρμάρινη πλάκα, που μαρτυρά πως ο ναός φιλοξένησε το Παιδαγωγικό φροντιστήριο της( ΠΕΕΑ) κατά τα έτη 1941-1944. Επίσης φυλάσσεται μέσα στο ναό τεμάχιο του Τίμιου Σταυρού, όπου στις 14 Σεπτεμβρίου(Του Σταυρού) οι Τροβατιανοί γιορτάζουν με μεγάλη λαμπρότητα.
Πρόκειται για ένα σημαντικό θρησκευτικό και ιστορικό μνημείο το σπουδαιότερο δείγμα του(τύπου Καραϊσκάκη) στην Ευρυτανία.