Η Δάφνη σύμφωνα με την τελευταία απογραφή είναι χωριό με 260 κατοίκους και βρίσκεται στα 600μ.υψόμετρο. Είναι μοναδικής ομορφιάς, με ανοικτό ορίζοντα και κτισμένη πάνω από τον Ταυρωπό (Μέγδοβα) ποταμό όπου κατά την αρχαιότητα αποκαλείτο Καμπύλος. Έχει καταπράσινη φύση και μονοπάτια ποικιλόμορφης βλάστησης. Το χωριό χτίστηκε στο σημερινό του σημείο ύστερα από τον καταστροφικό σεισμό του 1966 που έπληξε την Ευρυτανία. Παλαιότερα ήταν διασκορπισμένο σε διαφορετικούς συνοικισμούς.
Ονομασία
Το χωριό ονομαζόταν «Κουφάλα» διότι βρέθηκε σε κουφάλα δέντρου η εικόνα της μεταμόρφωσης της σωτήρας, που στάθηκε αφορμή για την οικοδόμηση του μοναστηρίου. Το 1912 η Κουφάλα πήρε έγκριση από το υπουργείο και έγινε αυτόνομη κοινότητα ενώ το 1914 καθόρισε τα σύνορα της από το χωριό Χρύσω, από όπου και διασπάστηκε ( το χωριό Χρύσω διασπάστηκε στα τρία χωριά Χρύσω, Δάφνη και Άγιος Δημήτριος). Το 1950 η Κουφάλα μετονομάστηκε σε Δάφνη, όνομα παρμένο από τη μεγάλη δάφνη που δεσπόζει στο προαύλιο του Ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα.
Αξιοθέατα
- Ο Ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα
Mια παράκαμψη στην είσοδο του χωριού κατευθύνεται προς το χριστιανικό μνημείο. Από το μεγάλο μοναστηριακό συγκρότημα σώζεται το καθολικό αφιερωμένο στη μεταμόρφωση. Η μονή φαίνεται να υπήρχε πριν το 1785, αφού σε εικόνα του ναού είναι γραμμένη αυτή η χρονολογία και στο τέμπλο του ναού αναγράφεται η ημερομηνία 18/9/1850. Πρόκειται για καθολικό τετρακιόνιο, αγιορείτικο ναό με κτιστό τρούλο από οχτώ παράθυρα, με ξύλινη και πλακόστρωτη στέγη στηριγμένη σε 4 μεγάλες στρογγυλές κολώνες σχηματίζοντας 12 βολίσκους και με διώροφα κελιά. Η μονή ιδρύθηκε στο τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα ενώ το καθολικό ανακαινίστηκε στα 1819.Οπως αναφέρεται σε χάραγμα επικίωνα του καθολικού, το τέμπλο του 1770 φέρει επτά δεσποτικές εικόνες του 19ου αιώνα, 3 από τις οποίες του Προφήτη Ηλία του Αγίου Σεραφείμ και του Άγιου Τρύφωνα ( έργα του Νικόλαου Σαρρή το 1885).Σωθηκε επίσης ανάγλυφο υπέρθυρο. Καταγράφηκαν 10 φορητές εικόνες προερχόμενες από τον καταστρεμμένο ναό. οι περισσότερες από αυτές χρονολογούνται στο 19ο αιώνα. Σε μια κολώνα του ναού αναγράφεται η χρονολογία 1819 που είναι και ο χρόνος ανακαίνισης. Ο νέος ναός κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 70 (βάσει προφορικής μαρτυρίας των κατοίκων) ο περιβάλλον χώρος της εκκλησίας περιλαμβάνει αξιόλογα αρχιτεκτονικά μέλη (προερχόμενα κυρίως από το καθολικό και τα κατεστραμμένα κελιά τηςμονής) και κατασκευές (πύργος κωδωνοστασίου) τα οποία αποδεικνύουν την οικοδομική δραστηριότητα στο χώρο της μονής τουλάχιστον από το 18ο αι. έως τον 20ο αι. Πάνω από τον συνοικισμό Καστριτσεϊκα στη θέση Παλιοκκλήσι σώζονται υπολείμματα οικισμού και παλαιού προχριστιανικού κάστρου που μαρτυρούν την ύπαρξη οικισμού κατά τους χρόνους αυτούς.
- Της Νεράτας το Γεφύρι
Είναι από τα λιγοστά τρίτοξα της Ευρυτανίας . Χτίστηκε επάνω στον ποταμό Γαβρενίτη παραπόταμου του Ταυρωπού (Μέγδοβα , εκεί που αυτός χύνεται στον Μέγδοβα , ανάμεσα στα χωριά Βίνιανη και Δάφνη .Η σιδερένια γέφυρα του Γαβρενίτη 5,5 χλμ Δ από τη Δάφνη αντικατέστησε Της Νεράτας το γεφύρι . Εκεί κοντά , υπήρχε μέχρι πρόσφατα σε λειτουργία ένα καρέλι , που απάλλασσε τους ντόπιους από την υποχρέωση να κατεβούν στον Μέγδοβα
Αξιόλογες διαδρομές
ΔΑΦΝΗ-ΠΑΛΙΑ ΒΙΝΙΑΝΗ: Επί του κεντρικού δικτύου ξεκινάει χωματόδρομος αριστερά που ενώνει το χωριό με την παλιά Βίνιανη, μια θαυμάσια παραποτάμια διαδρομή στην οποία θα συναντήσουμε τα υπολείμματα ενός μεγάλου τρίτοξου πέτρινου γεφυριού που αποτελούσε τμήμα του μουλαρόδρομου που ένωνε τα δύο χωριά. το γεφύρι σκέπαζε το ρέμα του Γαβρενίτη που πηγάζε στο Λάπατο του Προσηλιακού και το Καυκί.
ΔΑΝΦΗ-ΜΑΥΡΟΜΑΤΑ-ΑΓΡΑΦΑ: Βγαίνουμε από τη Δάφνη και συνεχίζουμε βόρεια προς το χωριό Μαυρομάτα, Στο ρέμα του Μπεσιώτη υπάρχει ένα παλιά πέτρινο γεφύρι, στο οποίο ο χρόνος έχει κάνει σημαντική ζημιά. Στα όριά του βρίσκεται το βασίλειο του Κηφέα, ο οποίος όπως αναφέρουν οι ιστορικές πηγές, συμμετείχε με 20 πλοία στον Τρωικό πόλεμο. Στην περιοχή υπάρχουν ανεξερεύνητα υπολείμματα της πόλης, τείχη καθώς και ένας αγωγός υδραγωγείου. Συνεχίζουμε μια υπέροχη διαδρομή μέσα από τους επιβλητικούς ορεινούς όγκους των Αγράφων καθώς εντυπωσιακά έλατα στολίζουν όλες τις βουνοπλαγιές.
Ιστορικά Στοιχεία
Από την Δάφνη (Κουφάλα) ήταν και o Μανώλης από τον οποίο πήρε και το όνομά της η τοξωτή γέφυρα του Μανώλη στον Αγραφιώτη. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση που κατέγραψε την δεκαετία του 1920 ο Δημήτρης Λουκόπουλος στο βιβλίο του «Στα βουνά του Κατσαντώνη» o Μανώλης που ήταν πάμφτωχος, καθώς έσερνε τα κούτσουρα στο δάσος για να χτίσει το καλύβι του ένα ξύλο μπλέχτηκε στο αρβάλι του καζανιού που ήταν γεμάτο φλουριά. Αποφάσισε τότε να κάνει κάτι να μην πνίγονται οι άνθρωποι στον Αγραφιώτη και να τον “σχωρνάει” ο κόσμος. Διέθεσε τα χρήματα αυτά στο χτίσιμο του γεφυριού που πήρε και το όνομά του και στο όνομα της γυναίκας του Παρασκευής έχτισε την Αγία Παρασκευή στη Χρύσω. Από το χωριό κρατάει τις ρίζες του ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης (οικογένεια που μετέπειτα εγκαταστάθηκε στο Μεσολόγγι) και ο γνωστός σημερινός ζωγράφος, γλύπτης και επίκουρος καθηγητής σε Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας Γιάννης Καστρίτσης ο οποίος δεν αποκόπηκε από το φυσικό περιβάλλον που τον διαμόρφωσε.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Τ.Κ. Δάφνης, επικοινωνήστε με τον Πρόεδρο της Τ.Κ. κ Κωνσταντίνο Γκαλιμάνη – τηλ: 6977199669